بهانه ی نوشتن این پست و اصلا حال و احوال امشبم یه موزیکه!من علم موسیقی ندارم ولی خب این قطعه حالمو خیلی خوب کرد
آهنگ نفس از مهدی یراحی
نفس رو تو صفحه م توی اینستاگرام به اشتراک گذاشتم
خاله‌م پرسید؟! کی نیست؟! چه حیف که هیشکی به ذهنم نرسید که بگم
گفتم هیچکی خاله! فقط آهنگشو دوست دارم
و نمیدونم خوشحالم از اینکه درد دوری از کسی آزارم نمیده یا ناراحت
گاهی فکر میکنم ما آدما چون غم رو دوست داریم گاهی خودمون رو بهش دچار میکنیم
مثلا عاشق میشیم! مثلا یه آدم مثل پ رو انقدر تو زندگیمون نگه میداریم و زجر میکشیم که یک شب خودمونو تا نزدیکی مرگ میبریم و برمیگردونیم! ما آدما خودمون میکنیم! من عاشق پ نبودم و نشدم! از غم همین موضوع داشتم میمردم
از غم اینکه عاشق کسی که عاشقمه نمیشم! عاشق هیشکی نمیشم :/
برای پ هم گمونم عشق و عاشقی نرسیدنش از رسیدنش رمانتیکتره :))) پ جدنی بعد از من عوض شد! ازش یه آدم دیگه ساختم
خوشحالم که اینی که ساختم خوشحال به نظر میرسه
آه پ! کاش میشد گذشته رو زندگی کرد
خلاصه اینکه درد و غم به آدم حس واقعی بودن میده! انگار که واقعا هستی! پ هم گمونم میدونست
عاشقت میشم دوباره
عاشق اونی که نیست!
