نمیدونم در دنیای تو ساعت چند است رو دیدین یا نه
خب به نظر من یکی از فیلمای خوب سینمای ایرانه
اون دنیای پر اعجاز و عجیب غریب و اون اهنگای فرانسوی شمالی کریستوف و اون ظرافت لیلا حاتمی و اون تیزبینی و عشق منحصر بفرد علی مصفا، اون قابای قشنگ و بی نظیری که کارگردان عین نقاشی برامون درست میکنه و من با همه ی نابلدیم درکشون میکنم :)
قسمت مورد علاقه ی من اما اون تیکه ایه که علی مصفا میگه گلی جان ببخشید من خیلی خسته م باید بیوفتم اینجا تا دوباره اسبا نیومدن! و روی میز میخوابه :) و وقتی لیلا حاتمی میگه میدونم خسته ای، بخواب دیوونهه!! علی مصفا چشماشو با ارامش میبنده و با لبخند میگه می ارزیدی
ازین علاقه های عمیق کسی گیرش نمیاد گمونم، ولی اگه بیاد باید براش صبر کنه، ممکنه سی سال!
پ ن: اوضاع امن و امانه، همه حالشون خوبه منم به تبع اونا بی دلمشغولی و نگرانی برای کسی حالم خوبه حالا هرچقدرم که تنها باشم و روزا دلگیر ولی خیالم راحته! نمیدونم میدونی چی میگم یا نه ولی این خیال راحت خیلی می ارزه!
پ پ ن: یه قطعه ی فولک روسی به اسم ochi chernyie هست که خب به گوش هممون آشناست و پیشنهاد میکنم حتما برای ورزش روح و گوشتون بشنویدش :) لذت که بردین به یادم لبخند بزنید لطفا
