انفجار پساآرامش

چند عکس عاشقانه میبینی

یهو یاد بوی عطرش میوفتی به طوریکه انگار کنارت نشسته

دستاشو تصور میکنی

صداشو

و بوم! تو وارد وادی نابودی شدی

بهش زنگ میزنی صدای بعد از خوابش رو که خیلی دوست داری میشنوی یه مکالمه معمولی رو پیش میبری

و خداحافظی میکنی

و گریه میکنی به اندازه یک ربع یا بیشتر بعد اشکتو پاک میکنی با سردرد مبارزه میکنی میشینی پشت میز کتابخونه و  درس میخونی و حواستو جمع میکنی که حواست جمع باشه :) 

بله تموم شدن در ثانیه نیست 

بله من اینو میدونستم 

و بله به خودش هم گفتم قراره خیلی زجر بکشم 

و بله من خیلی خسته م

اندازه ی صد سال یا بیشتر

و بله افسردگی یک انتخاب لعنتی نیست.