پارادوکس

کامبیز حسینی گفت آرزو داشته یه کارگردان تئاتر باشه که وقتی از صحن تئاتر شهر رد میشه همه ی جوونای سیگار به دست و تازه‌کار با حسرت بگن عهههه کامبیز حسینی آرزومه یه روز باهاش کار کنم :((( و اونم رد شه بره!

دوس داشته یه کارگردان تئاتر معروف و خلاق تو ایران باشه که آوازه ی کارهاش بین المللیه! تنها فرق آرزوی منو کامبیز اینه که من میخوام بازیگر خلاق و معروفی بشم! 

منم مثل کامبیز آرزومه تو ایران کار کنم! آرزومه که تو ایران بمونم و از بودن تو مملکت خودم لذت ببرم

آ هروقت که در مورد آرزو وعلاقه م به تئاتر حرف میزنه میگه مطمئنم تو میتونی یه بازیگر فوق العاده بشی آیدا! 

میگه میتونی بری و جای دیگه بازیگری بخونی و کار کنی! ولی من نمیخوام جای دیگه بازیگر باشم

سوسن تسلیمی میگه بازیگر مثه نویسنده نیست که بخواد از محیط تغذیه کنه و بنویسه و برای همینم بمونه تو کشورش! ولی من باهاش موافق نیستم راستش زیاد نمیدونم قطعا اون بهتر از من میدونه بازیگر از چی تغذیه میکنه ولی حدس میزنم محیط هم نقش مهمی تو پرورش هر استعدادی از جمله بازیگری داره!

به خصوص محیط غرق در رنج :)

از امشب سریال سرباز از کانال سه پخش میشه! سریال قبلی این نویسنده وضعیت سفید بود! سریال قشنگ، ارزشمند، پر جزئیات و محترمی بود که من چند بار دیدمش! راستش تیزر سرباز خیلی جذاب نبود به خصوص بازی نچسب الیکا عبدالرزاقی که هنوز نمیتونم باهاش کنار بیام

ولی ما به نعمت الله اعتماد میکنیم :)

ماه رمضونه! زولبیا بامیه رو بدون ضد عفونی کردن نخوریم :)

ماه عسل نداریم که علیخانی بیاد دو سه ساعت پر حرفی کنه و کلافه بشیم و بهش فحش بدیم و گاهی با داستاناش گریه کنیم 

ربنای اصل اصیلم که دم افطار پخش نمیشه

میوه ممنوعه نداریم که به نصیریان و هوس سر پیریش فحش بدیم و حرص بخوریم 

سریالای رضا عطاران با اون محیط خنده دار و زیرشلواری و آفتابه و آدمای بامزه ی دیوونه که بخندونمون هم دیگه نیست! 

اغما و او یک فرشته بود نیستن که از الیاس و فرشته مثه چی بترسیم :))))

نمیدونم دیگه این جدیدیا ماه رمضون رو با چی میشناسن!!؟ ولی خب برا ما ماه رمضون اینا بود