مداوا و مدارا

میگه آیدا تو قبل از هرچیزی تو اتفاقات خودت رو مقصر میکنی! بهش میگم آره ولی حالا چیکار میشه کرد؟

میگه گاهی فقط باید بهش آگاه بود و به عنوان یه حقیقت قبولش کرد اینکه هی بخوای سرکوبش کنی هی بخوای ریشه کنش کنی صرفا باعث میشه بزرگتر بشه و اونوقت عذاب وجدان این که نتونستی سرکوبش کنی هم سوار شه بر سایر احساس گناهایی که داری...

بهم میگه سعی کن اطرافت آدمای سرزنشگر کمتری داشته باشی! بهش میگم من اطرافمو به خاطر احساس بدی که از آدما میگیرم خالی کردم :) ولی واقعا این تعداد کم رو نمیتونم حذف کنم! فقط سر تکون میده و میگه میفهمم و من چقدر آروم میشم از همین حرکت ساده 

بهم میگه ساعت رو فیکس کنیم از تغییر حالت چهره م میفهمه که فیکس بودن معذبم میکنه و میگه باشه تایم رو قابل تغییر میذاریم 

رواندرمانی همینه... همینکه آروم بگیری بعد جلسه و بتونی درست فکر کنی