میهمان داریم

مهمون داری خسته م میکنه! عادتم به اینکه همه کارا رو خودم انجام بدم و مهمون رو به حریم کارهام وارد نکنم یکی از دلایل خستگیم از این مهمون داری طولانیه! از طرفی اینجور مهمونا روتین زندگیمو بهم میزنن و منم عاشق روتینم 

مهمون نواز نیستم میدونم :))) بچگی که با مسئولیت و البته بدی های دنیا و آدما غریبه بودم عاشق این بودم که کسی تو خونمون باشه

به خصوص که در این شرایط پدر مادرم کمتر دعوا میکردن و ارامش داشتیم و خوشحال بودیم

حالا اما من یه میزبان خنده روی دلخونم! خسته م و از طغیان و بدخلقی خودم میترسم نمیخوام مهمونام رو عصبی کنم یا اونا حس کنن مزاحمن ولی اینجوریم دیگه...

قضیه ی رومینا و پدر رومینا این روزا خیلی فکرمو مشغول کرده...