عکس یه اقای دکتر با موهای تماما سفید و صورت خسته نشونم میده میگه این سید مهدیه :)))
همون همکلاسیم که سر خیابونمون باهم وایمیستادیم و من عاشقش بودم و اون هم! میگه شاعر بود خیلی ادم با احساسی بود
میگم حرف میزدی باهاش؟ میگه نهههه اصلا میگم سر کوچه که منتظر سرویس وامیستادین سلام میکردی بهش؟ میگه نه بابا مثه الان نبود که ما میترسیدیم از هم!
میگم خب از کجا میدونی اونم دوست داشت؟! گفت یه بار از کنارش که رد شدم زیر لب گفته خدایا چشمانش را برسان :)
با یه غمی میگه اره خب عشق و عاشقی من این شکلی بود
الان از ازدواجم راضیم اصلا دارم فکر میکنم که چه بهتر که چیزی نشد
ولی من ته وجود مامان پنجاه و چند ساله م یه دختر ۱۵ ساله میبینم که عاشقی نکرده و فقط سرکوب شده
امشب مکالمه من با همگروهیم امیرحسین رو شنیده و یاد همکلاسی خودش افتاده
من خب مثل یه دوست صمیمی با امیر حرف میزنم مامان میگه اینجوری خیلی بهتره آدم باید رفتارش جنسیتی نباشه
آخر جمله هاش میگه:
بچه ها گفتن سید مهدی تومور مغزشو عمل کرده... بد راه میرفته و ...
آه میکشه
آه میکشم
- ۰ نظر
- ۲۰ خرداد ۹۹ ، ۰۱:۵۰