منگه

محاکات غزاله علیزاده رو در حالی میبینم که شب رو اصلا نخوابیدم 

ساعت هشت صبح تصمیم گرفتم ببینم! و خوشحالم با تمام وجودم که دیدمش

امروز آ بهم گفت تو آدمی هستی که من از آشناییش خوشحالم تو آدم ویژه ای هستی 

و من غرقه در شادی بهش گفتم تو هم همینطور

یه مصاحبه از سوسن تسلیمی هم در این شب متصل به روز دیدم! در مورد مهاجرتش حرف میزنه و میگه کیه که دلش بخواد بره! وطنت در تو زنده ست! یا به قولی ما از ایران رفتیم ولی ایران از ما نرفت

بله ایرانه خانم زیبا با تمام اندوه و اشک و روزگارسیاهی هاش در ما میمونه و شاید همین ما رو انسان های متمایز از بقیه بکنه! 

رنج! بدبختی! تیره روزی! اما از نوع ایرانیزه شده :)) از رنگ و بوی خود ما

اینجوریه که تو حتی اگه فرار کنی و بری هم ممکنه بی هیچ دلیلی سوگوار عزیزی بشی که برای ایرانی بودن از دست دادی!

ایرانه خانم زیبا! حالا ما که اینجا دنیا اومدیم و تمام شد ولی تو که میدونستی دامنت پر از تاریکیه نباس میذاشتی اینجوری شه...

پ ن: در مورد قضیه ی فرزندخواندگی باید مفصل بنویسم. 

سلام صبح